Pauline Viardot
Geboren in Parijs op 18 juli 1821
Overleden in Parijs op 18 mei 1910
Pauline Viardot-Garcia kwam uit een muzikale familie en ontwikkelde zich tot professioneel mezzosopraan, pianiste, muziekpedagoog en componist. Zij was de dochter van de Spaanse tenor Manuel del Pópulo Vincente Garcia, die over de hele wereld optrad en sopraan Joaquina Sitches. De zus van Pauline werd beroemd onder de naam Maria Malibran, waaraan Cecilia Bartoli een album wijdde. Een broer van Pauline, Manuel jr., werd een beroemde zangpedagoog. Het hele gezin reisde rond, bijvoorbeeld naar de Verenigde Staten, waar ze in 1826 de eerste voorstellingen van Italiaanse opera organiseerden. Het hele gezin stond op het podium in De Barbier van Sevilla, met uitzondering van de 5-jarige Pauline. Uiteindelijk kwam het gezin terug naar Europa en vestigde zich in Parijs.
Pauline kwam in contact met diverse beroemdheden uit het muziekleven, waaronder de toen nog jonge Franz Liszt en Frédéric Chopin. Ze vertolkte rollen in diverse opera’s en trad op als pianiste.
Pauline kwam terecht in Sint-Petersburg, waar ze 3 jaar verbleef. Daar ontmoette ze de Russische schrijver Ivan Toergenjev, een jachtvriend van haar man, die onmiddellijk tot over zijn oren verliefd op haar werd. Dit was het begin van een levenslange verhouding, die fluctueerde tussen vriendschap, liefde, obsessie, frustratie en artistieke zielsverwantschap.
Behalve met Toergenjev was Pauline bevriend met een groot aantal Europese kunstenaars, zoals Charles Gounod en Hector Berlioz die ook vielen voor de charmes van Pauline, hoewel ze niet bepaald knap was. In huize Viardot werd twee keer per week een salon gehouden, waar al deze mensen en nog vele anderen elkaar troffen.
Pauline componeerde naast koorstukken, liederen en instrumentale stukken in totaal 5 opera’s, waarvan 3 op een libretto van Toergenjev en als laatste in 1904 op 83-jarige leeftijd Cendrillon op een eigen libretto.